عید قربان سال ۱۴۰۰ چه تاریخی و روزی در تقویم است؟
عید قربان سال ۱۴۰۰ چه تاریخی و روزی در تقویم است؟
عید قربان، از اعیاد مهم اسلامی و یادآور اخلاص و بندگی حضرت ابراهیم (ع) در برابر پروردگار خویش است.
آنجا که فرمان حق برای ذبح اسماعیل صادر شد و ابراهیم آن بنده فرمانبردار خداوند آماده اجرای این فرمان شد و اسماعیل را به قربانگاه برد و کارد بر حلقومش نهاد، ولی ندایی رسید کهای ابراهیم از عهده این آزمون الهی برآمدی، دست نگهدار که فرمانبرداری خویش را به درستی اثبات کردهای.
این روز، روز عید و خوشحالی و سرور است، زیرا علاوه بر این که بندهای مخلص از آزمونی دشوار، سربلند بیرون آمد و بندگی خویش را در پیشگاه خدای بزرگ ثابت کرد، گروه عظیمی از بندگان مخلص خدا به او تأسی جسته، به زیارتخانه خدا میشتابند و مراسم منا و از جمله، قربانی را انجام میدهند.
عید قربان را به «عید اضحی» نام گذاری کردهاند، چرا که «اضحی» جمع ماده ضحی به معنی ارتفاع روز و امتداد نور آفتاب است و هنگامی که خورشید بالا میآید (قبل از ظهر)، آن موقع را ضحی گویند.
در اصل فلسفه عید قربان، به مسلخ بردن شهوات نفسانی است که باید آن را به قربانگاه ببریم و در پیشگاه معبود آن را از بین ببریم
ما در نهم ذیالحجه، روز عرفه با خواندن دعای عرفه منسوب به دعای امام حسین (ع) به شناخت خود نزدیکتر میشویم، از خدا آمرزش طلب میکنیم، نفس و آمال دنیوی خود را قربانی کنیم و به خدای متعال نزدیکتر شویم.
عید قربان سال ۱۴۰۰چه تاریخی و روزی در تقویم است؟
عید قربان سال 1400 در تقویم شمسی مصادف است با:
چهارشنبه، 30 تیر 1400
1400/04/30
[divider style=”dotted” top=”20″ bottom=”20″]
عید قربان سال 1400 در تقویم قمری 1442 مصادف است با:
الأربعاء، 10 ذیحجه 1442
1442/12/10
[divider style=”dotted” top=”20″ bottom=”20″]
عید قربان سال 1400 در تقویم میلادی 2021 مصادف است با:
Wednesday, 31 July 2021
2021/07/21
تاریخچه عید قربان
عید قربان پیش از دوران تاریخ بشر نیز وجود داشت. انسانهای اولیه برای کسب رضایت خدایان دست به قربانی کردن حیوانات و انسانها میزدند. تاریخ قربانی بسیار قدیم است و از زمان حضرت آدم ابوالبشر (ع) وجود داشته و در ادیان گذشته نیز جزو مقررات دینی به شمار میآمده که بخشی از آن به اختصار بیان میشود:
۱- قربانی فرزندان حضرت آدم (ع) که نخستین قربانی در عالم به شمار میرود و در آیات ۳۰- ۲۷ سوره مائده تصریح شده، خلاصه آن به شرح زیر است: دو پسر حضرت آدم به نام هابیل و قابیل به ترتیب شبانی (چوپانی) و کشاورزی میکردند و صاحب گوسفندان و آب و خاک فراوان بودند، حضرت آدم (ع) آنان را امر به قربانی در راه خدا کرد.
هابیل یکی از بهترین شتران یا گوسفندان را برای قربانی در راه خدا اختصاص داد و قابیل دستهای از گندمهای پست و نامرغوب را جهت قربانی انتخاب کرد که قربانی هابیل مقبول درگاه پروردگار شد و قربانی قابیل به علت اخلاص نداشتن مردود شد.
قابیل به سبب قبول نشدن قربانی حسادت ورزید و آتش خشم و کینه اش زبانه کشید، نفس اهریمنی و شیطانی قابیل او را به کشتن برادر وادار کرد و هابیل را کشت و در دنیا و آخرت زیانکار شد.
۲- حضرت نوح پیغمبر (ع) پس از طوفان، مذبحی ترتیب داد و حیوانات بسیاری در آنجا برای خدا قربانی کرد.
۳- قربانی حضرت ابراهیم خلیل (ع) یگانه فرزندش اسماعیل (ع) که در آیات ۱۰۲ تا ۱۰۷ سوره صافات بیان شده است «فلما بلغ معه السعی الی و فدیناه بذبح عظیم»
۴- در زمان حضرت موسی (ع) به عقیده یهودیان دو نوع قربانی وجود داشت، یکی قربانی دموی و دیگری قربانی غیر دموی که قربانی دموی بر ۳ قسم است: قربانی که آن را به آتش میسوزاندند و جز پوست آن چیزی باقی نمیگذاردند، قربانی که برای جبران گناه تقدیم میکردند و قسمتی از آن را میسوزاندند و قسمت دیگر را برای کاهنان باقی میگذاشتند و قربانی که برای تندرستی انجام میدادند و در خوردن گوشت آن مختار بودند.