اشعار زیبا در مورد ولادت امام محمد باقر (ع)
روز پنجشنبه 14 بهمن 1400 سالروز ولادت امام محمد باقر (ع) می باشد و مجله پیک نت نیز به همین مناسبت، گلچینی از اشعار ویژه این روز از شاعران آیینی کشورمان آماده کرده است.
اشعار زیبا در مورد ولادت امام محمد باقر (ع)
در روز جمعه، اول ماه رجب سال 1357 هجری، در شهر مدینه، فرزندی متولد شد که او را محمد نامیدند.
مادرش فاطمه دختر امام حسن(ع) و پدرش امام سجاد(ع) بود.
از این جهت، نخستین امامی بود که هم از نظر پدرو هم از نظر مادر، فاطمی و علوی بود.
مجموعه شعر میلاد امام محمد باقر (ع)
(میثم مؤمن نژاد)
امشب میان گریه و لبخند خود گمم
سرشار از طلوع بهار تبسمم
دریایم و طپیده به لب‌هام نبض موج
تا آسمان رسیده شعور تلاطمم
جارو به برج و باروی اندیشه می‌زنم
تا سائل مدایح معصوم پنجمم
من شاعر صداقت گل‌های قاصدک
من جابر سلام رسولان مردمم
هر جا که باز پنجره‌ای شد کبوترم
هر جا که بسته است در مهر کژدمم
صدها ابوبصیر شود طفل مکتبم
دریای علم تو بچشاند اگر خمم
پیچیده در تلاوت معصوم نام تو
عطر گل محمدیت در تکلمم
بر خاک‌های مرقد نورانی تو ساخت
گلدسته‌ها و گنبد زرین تجسمم
امشب دوباره شوق مرا بال و پر بده
امشب که بین گریه و لبخند خود گمم
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
(رضا اسماعیلی )
عطر لبخند خدا پیچید در دنیای من
پنجمین خورشید تا گل کرد در شب های من
آیه ای نازل شد از سمت بلوغ آسمان
روشنی پاشید بر آیینه ی سیمای من
فصل وصل آمد، زمین پُر شد ز بوی ناب عشق
جلوه گر شد از مدینه، ماه من، مولای من
عصمتی روشن تبسّم کرد بر روی زمین
حضرت حق گفت: «او نوری ست با امضای من»
وارث بوی بهشت است و خِرَد میراث اوست
سیب شیرینی ست او از شاخه ی طوبای من
قاف غیرت، بحر حیرت، کهکشان حکمت ست
باقر نور است، بشنو از لبش آوای من
فصل لبخند گل پنجم، امام باقرست
پنجمین خورشید، زد لبخند بر دنیای من
تشنه ی یک جلوه از خورشید سیمای توأم
ای طلوع پنجمین! ای حجّت فردای من
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
(جواد محدثی)
گرامی وارثِ محمودِ احمد
امام باقری، نامت محمّد
فروزان اختری برتر ز انجم
تو فخر عترتی، خورشید پنجم
امامی، حجّتی، دریای علمی
کرامت گستری، زیبای حلمی
امام و حجّت اهل یقینی
فروغ آسمان، مهر زمینی
گشادی بال دانش بر سر ما
گشودی راه دین در باور ما
از آن موجی که از علم تو برخاست
شریعت زنده و اسلام برجاست
ز دریای تو خیزد موج دانش
درخشد نام تو بر اوج دانش
چشد هرکس نم از دریای علمت
سر ایمان نهد بر پای علمت
کدامین حوزه بی ابر تو بارد؟
فقاهت هرچه دارد، از تو دارد
فضیلت، جرعه نوش و مست جامت
حقیقت، سر خوشِ صهبای نامت
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ اشعار ولادت امام محمد باقر ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
(نیما نجاری)
خدا برای مدینه قطاب آورده
نه! زعفران…نه! عسل…نه! گلاب آورده
رسول آمده دنیا دوباره یا اینکه
خدا دوباره کسی با کتاب آورده؟
برای اینکه زمین ناز آسمان نکشد
خدا برای زمین آفتاب آورده
تمام معجزه های پیمبران با هم
در او خدای به حد نصاب آورده
و در نمایش تفسیر احسن الخالق
عجب ظرافتی در انتخاب آورده
امام ِ باقر ما اولین دوگوهره ایست
که حق ز سلسله ی بوتراب آورده
پدر ز نور حسین…مادر از تبار حسن…
خدا برای دعا مستجاب آورده…
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
اومده باقر آل عبا،چه شوری داره هر قلب و سینه
آرزومونه که یک شب باشیم،شب میلاد آقا مدینه
امشب،از شادی بی تاب بی تابم
جانم،فدای نوه ی اربابم
یا مولا یا مولا…
به فدای اون آقایی که هست،جلوه ی یا باطن ویا ظاهر
ایشالا ما هم بشیم هممون،شاگرد مکتب قال الباقر
راهش،وادی پر فیض سعادت
ذکرش،مثل ذکر علی عبادت
یا مولا یا مولا….
ان شاءالله که امام ِ باقر،گره از کار دل وا میکنه
به دعای امام و شهدا،کربلامون و امضا میکنه
ماه ِ رجب و دلهای عاشقا
میره،سوی شش گوشه ی کربلا
یا مولا یا مولا…
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
«کلامی زنجانی»
صفای طیبه دارد صفای ماه رجب
که عالمی شده مست از دعای ماه رجب
ولادت سه امام و رسالت نبوی
فزوده بربرکات و صفای ماه رجب
مقام و منزلتش نیست کمتر از رمضان
بلند باد شکوه نوای ماه رجب
بخوان ترانه یا ذوالجلال و الاکرام
که مشکلت بگشاید خدای ماه رجب
به روز اول این مه ولادت باقر
شدست موجب عز علای ماه رجب
به روز دهم امام جواد آمده است
به پاسداری رحمت سرای ماه رجب
به سیزدهم مه از فروغ روی علی
جلا گرفته رخ دلگشای ماه رجب
به بیست و هفتم مه بعثت رسول خدا
به حق شده سبب اعتلای ماه رجب
بخوان نماز و مناجات کن به خلوت شب
که بهرمند شوی از عطای ماه رجب
شبی خوش است(کلامی) برات می بخشند
به حرمت صلوات و دعای ماه رجب
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
( ژولیده نیشابوری)
دلم پر مى زند امشب براى حضرت باقر
كه گویم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر
ندیده دیده ى گیتى به علم و دانش و تقوا
كسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر
ز بهر رفع حاجات و نیاز خویش گردیده
سلاطین جهان یكسر گداى حضرت باقر
زبان از وصف او الكن، قلم از مدح او عاجز
كه جز حق كس نمى داند بهاى حضرت باقر
نزاید مادر گیتى ز بهر خدمت مردم
به جود و بخشش و لطف و سخاى حضرت باقر
به ذرات جهان یكسر بود او هادى و رهبر
كه جان عالمى گردد فداى حضرت باقر
برو كسب فضیلت كن چو مردان خدا اى دل
ز بحر دانش بى منتهاى حضرت باقر
اگر گردد شفیع ما بنزد خالق یكتا
بهر دردى شفا بخشد دعاى حضرت باقر
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ شعر ولادت امام محمد باقر ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
( میثم مومنی نژاد)
امشب میان گریه و لبخند خود گمم
سرشار از طلوع بهار تبسمم
دریایم و طپیده به لب هام نبض موج
تا آسمان رسیده شعور تلاطمم
جارو به برج و باروی اندیشه می زنم
تا سائل مدایح معصوم پنجمم
من شاعر صداقت گل های قاصدک
من جابر سلام رسولان مردمم
هر جا که باز پنجره ای شد کبوترم
هر جا که بسته است در مهر کژدمم
صدها ابوبصیر شود طفل مکتبم
دریای علم تو بچشاند اگر خمم
پیچیده در تلاوت معصوم نام تو
عطر گل محمدیت در تکلمم
بر خاک های مرقد نورانی تو ساخت
گلدسته ها و گنبد زرین تجسمم
امشب دوباره شوق مرا بال و پر بده
امشب که بین گریه و لبخند خود گمم
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
(خلیل کاظمی)
اختر پنجم ز برج آسمان چارمینم
من امام ابن امام ابن امام متقینم
روح عشق و جان دین و زاده حبل المتینم
وارث جانانه و هم نام ختم المرسلینم
باقر العلم نبیم نور چشمان علیم
حجت حقم ولیم من صفیم من سخیم
باز کردم بار دیگر می کشان می خانه ها را
باده کردم مهر کردم ساقیان پیمانه ها را
شرح دادم تاب دادم لوحه افسانه ها را
نور دادم شور دادم گوشه ویرانه ها را
از علوم بی زوالم ازقدوم بی مثالم
از جلال و از جمالم از خصال و از کمالم
چلچلراغ عرش شد روشن زنور ماه رویم
نه رواق نه فلک را کردم عطر آگین زبویم
چرخش چرخ مدور چرخد از یک تار مویم
خیل حور العین و غلمان محو رخسار نکویم
اسم من در آسمانهاست کوی من در عرش اعلاست
شائق من حق تعالاست مادرم ام ابیهاست
هر که امشب هر چه خواهد من به او اعطا نمایم
هر که سودا هر چه دارد من به او سودا نمایم
هر که مشکل هر چه دارد مشکلش را وا نمایم
هر ویزای بقیع خواهد زمن امضا نمایم
باقرم مشکل گشایم من تجلی خدایم
عالمی را رهنمایم پور شاه کربلایم
