زیباترین اشعار ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

شاعران کشورمان در وصف امام حسن مجتبی علیه السلام، اشعار زیبایی را سرودند که مجله پیک نت گلچینی از بهترین آنها را به مناسبت فرار رسیدن سالروز ولادت این امام بزرگوار آماده کرده است.

 پانزدهم ماه مبارک رمضان مصادف با خجسته میلاد حضرت حسن مجتبی (ع) کریم اهل بیت است.

ایشان در سال سوم هجری قمری در دامن مادر پاکدامن خود حضرت فاطمه الزهرا (س) چشم به جهان گشود.

زیباترین اشعار ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

شاعر: مرضیه نعیم امینی

میان ارض و سما بزم شادی و شور است

به روی دست نبی آیه‌هایی از نور است

بغل گرفته نبی سبط اکبر خود را

و ان یکاد بخوان، چشم ابتران شور است

گمان کنم که پیمبر به گوش او میگفت:

خوشا به حال رسولی که با تو محشور است

به رزق خوان حسن عالمی نمک گیرند

عزیز کرده‌ی زهرا “کریم” مشهور است

زدست هیچ کسی لقمه نان نمی‌خواهیم

کرامت حسنی با مزاجمان جور است

گدای کوی کریمیم و نان بهانه‌ی ماست

نظر به منظر جانان مراد و منظور است

چقدر غبطه خورم بر کبوتران بقیع

شکسته بال و پرم… قبر خاکی اش دور است

به قبر خاکی او سایبان بدهکاریم

برای گنبد و گلدسته نقشه‌ها داریم

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: محمد رسولی

كَرَم كنار ِ كريميِّ تو كم آورده

به پيشگاه تو درياي غم نم آورده

نبوده داغ تو كمتر ز داغ عاشورا

خدا ميانِ صَفَر يك مُحَرَم آورده

گذاشت نان و نمك، آب و زهر، همسر ِ تو

چه سفره ي افطاريِ فراهم آورده

 يك عمر خونِ جگر خورده اي و حالا او

براي زخم تو مرهم كه نَه سَم آورده

 براي تير زدن بر تو و به تابوتت

چقدر آن زنِ ملعونه آدم آورده

 جدا مكن به بد و خوب، مادرت مارا

ميان مجلس سوگ تو درهَم آوردند

دوباره بين غزل نام مادرت بردم

مرا ببخش اگر خاطر ِ تو آزردم

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: سید واصفی

 درخیالم یک ضریح امشب محیا می کنم

عشق را درسینه ام یکباره احیا می کنم

چشم برهم میزنم آرام درکوی شما

 تاخودم را رو به روی صحن پیدا می کنم

با ملائک درهیاهوی نوای یاحسن

بیخیال از اوج عرش و سیرِ دنیا می کنم

 یاکریمم یاکریمی یا اباالاحسان حسن

من عسل های دلم را باتو احلی می کنم

 شال سبز اصلا فقط ارث از امام مجتبی ست

شانه هایم را به اکرام تو زیبا می کنم

 نیمه ی ماه مبارک،نذری مادر بزرگ

رزق من راهم بده آقا تمنا می کنم

 آینه در آینه جان میدهم یا ذالکرم

 روزه ام با اشک شوق دیده ام وا می کنم

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: محمد رسولی

تو آمدي، رمضان سفره ضيافت شد

شب تولد تو تازه ماه رؤيت شد

همين كه در دو جهان كار تو كرامت شد

خيال من دگر از روز حشر راحت شد

 به شكر آنكه براي خدا حسن شده اي

چهار ركعت يوميه هاي من شده اي

هميشه پشت در خانه تو مهمان است

بيا ز خانه كه در كوچه راهبندان است

 هرآنكسي كه گدايت نشد، پشيمان است

 الا كه گوشه اي از سفره ي تو ايران است

 چه خوب ميشد اگر قبر تو در ايران بود

شب ولادت تو صحن تو چراغان بود

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: حمیدرضا برقعی

زیر پایش خدا غزل می ریخت

غزلی را که از ازل می ریخت

آن امامی که تا سحر دیشب

روی لب های من غزل می ریخت

آن که در جیب کودکان یتیم

قمر و زهره و زحل می ریخت

آن کریمی که در پیاله ی دست

هر چه می ریخت لم یزل می ریخت

از هر آن کوچه ای که رد می شد

حسن یوسف در آن محل می ریخت

تیغ خشمش ولی زمان نبرد

رنگ از چهره ی اجل می ریخت

شتر سرخ را به خون غلتاند

لرزه بر لشکر جمل می ریخت

آن امام که روز عاشورا

از لب قاسمش عسل می ریخت

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: میلاد حسنی

به نام آنکه تو را داده است نام حسن

درود احسن الارباب من سلام حسن

سلام بر برکات سپید سایه‌ی تو

که نور داده به خورشید مستدام حسن

سلام بر درجات زبرجدت که از او

عقیق دست سلیمان گرفته وام حسن

عجیب نیست اگر خال هاشمی‌ات را

شبانه روز کند کعبه استلام حسن

فدای قامت بنده نواز تو که نماز

به احترام قدت می‌کند قیام حسن

قبول نیست سجودی که پاش مُهر تو نیست

رکوع بی تو رکوعی‌ست نا تمام حسن

به اتفاق برادر به حشر گر برسی

به جذبه خیره شود چشم خاص و عام حسن

پیمبران متحیر به خویش می‌گویند

بود کدام حسین و بود کدام حسن؟

به خشت خشت ستون‌های عرش رب کریم

نوشته با قلم حسن، یا امام حسن

شکست شیشه‌ ی خون دل شما روزی

به دست سوده‌ی الماس‌های شام حسن

صلات ظهر، چه تشییع بی نظیری شد

شعر میلاد امام حسن مجتبی (ع)

رزم روز جمل چـه غوغا بود

برق تیغت چو تیغ مولا بود

حضرت عشق مجتبای علی

کیسه بر دوش پا بـه پای علی

نمک خنده‌های تـو کافی ست

بهر افطار روزه‌ های علی

تا دوباره دل از پدر ببری

دو سه آیه بخوان برای علی

بین آغوش او بخواب آرام

تا بهاری شود هوای علی

از سر سفره‌ی تـو نان میخورد

در کرم خانه‌ ات گدای علی

آیه‌ی وان یکاد نازل شد

بر جمال تـو از خدای علی

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

دست و دل بازترین مرد در این دنیا اوست

اولین معجزه فاطمه و مولا اوست

دل پر از شوق گدایی اسـت اگر آقا اوست

بانی تا ابد خیریه زهرا اوست

همـه فخر حسین اسـت علمداری او

الگوی حضرت عباس وفاداری او

ارث پیغمبریش دلبری و آقایی اسـت

مثل بابا دل او قیمتی و زهرایی اسـت

قمر فاطمه و یوسف هر لیلایی اسـت

عاشقش هر که نشد عاقبتش رسوایی اسـت

دلبران روی زمین هرچه بگردند زیاد

تا حسن هست نباید بـه کسی دل را داد

اوج ان جاست که کوبیده شده پرچم او

باغ رضوان خدا گوشه‌ ای از عالم او

هرکسی مرد خدا هست شده آدم او

هر دل بی سر و پایی نشود محرم او

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

سر زده از بیت ولا جلوۀ رحمان و رحیم

آی گدا ها شادی کنید اومده میلاد کریم

اومده نور ازلی بر هـمه مولا و

ولی آینۀ حُسن خدا یوسف زهرا و علی

سید و مولا یا حسن

از دیدنش بین فلک عجب شده ولوله ای

فاطمه امشب بـه همـه عاشقا میده صله ای

پیک سُروره برامون خندۀ هر پیر و جوون

نیمۀ این ماه خدا اومده ماه رمضون

سید و مولا یا حسن

ای گل زهرا یا حسن کعبه دلها یا حسن

ماه دل آرا یا حسن اُنظُر الینا یا حسن

بحر عنایات و کرم جلوۀ تـو در نظرم

مهر تـو نور سحرم مارو ببر تا بـه حرم

سید و مولا یا حسن

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

تشنه ام تشنه مرا آب حیاتی بفرست

بـه دل سوخته ی من برکاتی بفرست

شام میلاد کریم اسـت کریمانه بیا

ماه برنیمه ی رسیده صلواتی بفرست

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

برحسن جمال مجتبایی صلوات

بر جود و سخای کبریایی صلوات

در نیمه ی ماه رمضان ماه تمام

شده جلوه گر از نور خدایی …صلوات