مجموعه اشعار زیبا در مورد ولادت امام جواد (ع)

مجموعه ای از زیباترین اشعار کوتاه و بلند در مورد ولادت امام جواد  علیه السلام را از شاعران آیینی کشور عزیزمان ایران را در مجله اینترنتی پیک نت ببینید.

مجموعه اشعار کوتاه و بلند در مورد ولادت امام جواد (ع)

 تاریخ ولادت

امام جواد علیه السلام میوه دل ثامن الحجج علیه السلام در دهم ماه رجب 195 ق در مدینه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت.

پدر بزرگوار امام جواد علیه السلام ،حضرت امام رضا علیه السلام و مادرش بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا علیه السلام او را «خیزران» نامید.

حضرت همواره از ایشان به نیکی یاد کرده او را با تعابیری چون بانویی پاک دامن و بانوی بافضیلت نام می بردند.

شعر ولادت امام جواد (ع)

شاعر: پوریا باقری

حاتم از یک تارِ مویت خلق شد ، ابنُ الرّضا

کلِّ عالم ز آبرویت خلق شد ، ابنُ الرّضا

صد بهشت از عطر و بویت خلق شد ابنُ الرّضا

ماه ، از اکسیرِ رویت خلق شد ابنُ الرّضا

سائلِ کوی توأم ، آقا… “تَصَدَّقْ” بر گدا

تابِ گیسوی توأم ، آقا… “تَصَدَّقْ” بر گدا

قلبِ ما بابُ المجانین و کرامت از شما

راهِ تو بابُ المُراد و استقامت از گدا

شاهْ راهِ سائلان ، بابُ الجوادِ بنُ الرّضا

اسمِ اعظم ، نامِ تو باشد به درگاهِ خدا

ای علیِّ اکبرِ دوّم ، عزیزِ فاطمه

بَه چه شیرین ، بردنِ نامَت کنارِ علقمه

علقمه ، بابُ الحوائج ، نامِ تو غوغا کند

«یا جواد» و «یا جواد» ، عباس هم امضا کند

بعدِ یک کرب و بلا ، شوری به دل برپا کند

آخرش هم کاظمینِ تو گره را وا کند

میروم یک روز از کرب و بلا تا کاظمین

با شعارِ «یا جواد» و «یا لَثاراتَ الحسین»

دستِ خالی آمدم ، ای سفره دارِ محترم

از گدایانِ توأم ، ای سایه ات روی سَرَم

ای فدای چشم هایت هم پدر هم مادرم

حاجتم این است: یک شب ، پا برهنه ، در حَرَم

در حَرَم ، آرام، یک گوشه ، من و ذکرِ «رضا»

روضه میخوانم برای غربتِ خونِ خدا

روضه ی مادر، علی، با دستِ بسته ، کوچه ها

یادی از قبرِ حسن ، در حسرتِ ایوانْ طلا

جان فدای قلبِ بی تابِ تو و بابای تو

غرق در داغِ علی و فاطمه، دنیای تو

عرضِ خود را اینچنین میبندم و رَد میشوم

از غلامانِ توأم، هر چند هم بد میشوم

از دعاهای شما، راهیِ “مشهد” میشوم

میروم مشهد، همانجا وقفِ مرقد میشوم

ای جوادِ بنُ الرّضا ، بابُ الجوادت محشر است

رفتن از بابُ الجواد، از هر دَری شیرین تر است

♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: علی اکبر لطیفیان

روشن تر از روز است خیلی بامرامند

وقتی کریمان با گدایان هم کلامند

الحق که آقازاده ها یک یک امیرند

الحق که نوکرزاده ها یک یک غلامند

در فقرِ محضِ خود غنیِّ محض هستم

وقتی گدای این درم، مردم گدامند

عین عدم هستیم و با آنان وجودیم

پس ما همان هاییم که آن ها بنامند

سنّ زیاد و سنّ کم، فرقی ندارد

این خانواده از طفولیت امامند

چیزی ندارم جز «سلام الله علیهم»

فرزندهای فاطمه با احترامند

هر صبح خورشیدند و در هر شام ماهند

این چهارده تا روشنی صبح و شامند

این چهارده آیینه از بس که شبیه اند

وقتی ببینی شان نمی دانی کدامند

♦♦♦♦♦♦♦

آسمان جای گل ریزد ستاره

جلوه‌گر شد محمّدی دوباره

می‌کند بر رخش رضا نظاره

عید ابـن الرضـاست

غرق نورش فضاست

یا رضا یا رضا چشم تو روشن

♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: غلامرضا سازگار

الا کرم ز تو مشهور یا امام جواد

کلام توست همه نور یا امام جواد

ائمه اند جواد و توئی جواد همه

که گشته جود تو مشهور یا امام جواد

سزد ز لعل لب حضرت رضا ریزد

به مدح تو دُر منثور یا امام جواد

اگر چه نزد شما آبروی نیست، مرا

مکن ز درگه خود دور یا امام جواد

گدایی ام به درت جز بهانه ای نبوَد

مراست وصل تو منظور یا امام جواد

به روی زائر تو بوسه می‌زند جبریل

به ذکر «سیعک مشکور» یا امام جواد

به کاظمینِ تو روی نیاز برده کلیم

سلام می‌دهد از طور یا امام جواد

جحیم اگر تو نگاهش کنی حدیقه ی گل

بهشت بی تو کم از گور یا امام جواد

اگر چه ران ملخ هم ندارم ای مولا

مرا بخوان به درت مور یا امام جواد

قضا به حکم تو محکوم، ای ولیِ خدا

قدر به امر تو مأمور یا امام جواد

لباس نور مرا بر تن از ولادت توست

گناه، وصله ی ناجور یا امام جواد

خدا ثنای تو را گفته و چگونه مرا

بوَد ثنای تو مقدور یا امام جواد

لب تو داشت تبسّم، ولی دلت را بود

هزارها غم مستور یا امام جواد

عنایتی که شود روز حشر «میثم» هم

به دوستی تو محشور یا امام جواد

♦♦♦ شعر ولادت امام جواد (ع) ♦♦♦♦

تو جوادی ذوالعطایی جان وجانان رضایی…

مصحف جان رضا را سوره کوثر مبارک

جشن میلاد جواد آل پیغمبر مبارک

شد مدینه رشک رضوان از قدوم ماه زهرا

از سُرور این ولادت خنده زن شد گل به صحرا

تو امیر عاشقانی مثل بابا مهربانی

مهربانی،روح وجانی در کرامت بی کرانی

سائلم من میزنم در ، درگشا بر رویم آقا

ای تمام هستی من دلبر مه رویم آقا

ما که هر دم گرم ذکر یا علی و یا حسینیم

از همینجا رهسپار خاک پاک کاظمینیم

کن دعا ای مقتدایی که گل خیر النسایی

که شویم ما چون شهیدان عاقبت کرببلایی

شکر للّه که همیشه بی نوای اهل بیتیم

تو جواد اهل بیتی ما گدای اهل بیتیم

سیدی اُنظُر الینا ای گل گلزار داور

حق خوشحالی ارباب در شب میلاد اصغر

یا علی جان یا علی جان یا علی جان یا علی جان…

اصغری که با قدومش روشنی چشم او شد

بین گهواره ز عزّت مظهر یا حیّ و هو شد

رزوی ما بود که یک شبی در صحن دلبر

یا علی گویان بگیریم مجلس میلاد اصغر

یا علی جان یا علی جان یا علی جان یا علی جان

♦♦♦♦♦♦♦

سر ما و قدوم یار نُهُم

دل ما و تب نگار نهم

بارالها سری به سجده ی شکر

میگذارم برای بار نهم

می رسد حضرت ولی الله

میرسد صاحب اختیار نهم

روی بال فرشته می‌آید

وارث تیغ ذوالفقار نهم

علوی‌ها به گوش ، می‌اید

یل بی باک تک سوار نهم

جد و اباد من گدای درش..

من شدم نیز خاکسار نهم

♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: محمد مبشری

هر چند زیبا دیده ام ، باز این دلم شیدا نشد

جز با خیال روی تو ، کنج دلم غوغا نشد

ای بحر جود و بخششو ، دلدادگی و دلبری

کو قطره ی سرگشته ای ، کز لطف تو دریا نشد

روح تعالی هستی و  ، ما را به بالا می کشی

در محضرت کو ذره ای، کز یمن تو والا نشد

از بس کرم داری تو ای ، روح کرم اوج سخا

هر سائلی سویت شده ، محتاج در دنیا نشد

صدها هزاران حاتم ، طایی به دنبال تواند

از بس کرامت داری و ، با تو کسی همتا نشد

با هر نگاه دلکشت ، عقده گشایی می کنی

در درگه ات آیا کسی ، عقده ز جانش وا نشد ؟

در کاظمین تو کسی ، آیا زیارت آمده

کز جود بی پایان تو ، در عشق بی پروا نشد

♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: وحید محمدی

سلام حضرت باران سلام یا مولا

امام زاده ی سلطان سلام یا مولا

گدا برای تو بودن بهانه می خواهد

ظهور معرفتی عاشقانه می خواهد

شکوه حسن تو را آسمان نمی داند

سرود اوج تو را جز ملک نمی خواند

نگاه لطف تو را عالمی گدا بوده

فقیر منّت آیات هل اتی بوده

سحاب رحمت و رافت ، عطای بی منّت

جواد جود و کرم ، نور ذاتی عصمت

قنوت صبح دعا در نگاه شبهایت

نشسته خیره به هر لحظه ی تماشایت

به جان خریده ام آقا مدال دینت را

شکوه صبح طلایی کاظمینت را

رفیق نیمه شب از آسمان دعایم کن

برای صبح زیازت مرا صدایم کن

صدا کن ای تو مرا مقتدای زیبایی

سرود آبی گلواژه های دریایی

مدام معتکفم در حریم احسانت

نشسته ام به گدایی روح ایمانت

نشسته ام که امام الهدی مرا بخری

مرا خریده و تا وادی فنا ببری

شبیه رقص کبوتر کنار آینه ها

طواف می کنم این لحظه ها به دور شما

کنار شمع وجودت که حرف سرما نیست

تو هستی از چه بترسم که نار بر ما نیست

♦♦♦ اشعار ولادت امام جواد (ع) ♦♦♦♦

در گلستان وحی گل وا شد امشب

وجه غیب خـدا پیـدا شد امشب

حجت حق، رضا بابا شد امشب

جود و احسان گداش جـان عالـم فداش

یا رضا یا رضا چشم تو روشن

♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: محمد سهرابی

هر که دل بُرد، دلبر ما نیست

هر که نازی فروخت، لیلا نیست

هر که هویی کِشَد، مسیحا نیست

هر کسی با تو نیست، با ما نیست

دلبر محض، غیر مولا نیست

کیست مولا و فیه نور ِاله

قد تجلّی بِنورهِ الله

گه خدا آینه است و مولا گاه

وسط و ابتدا و آخر راه

ذره ای فرق بین آنها نیست

عاشقان دف به کف ز حیرانی

صف کشیدند بر غزل خوانی

تا فِتد بر که فال قربانی

رحمت حق به قوم نصرانی

نزد آن شیعه کز تو شیدا نیست

مستم از عشق و خُم به دوش تویی

نُهمین بحر باده جوش تویی

پسر سلسله فروش تویی

حق تعالای هر سروش تویی

ورنه جبریل مرد اینها نیست

ای پدر خوانده ی پیاله و خُم

هو تویی ای عزیز یازدهم

ای امیر عمارت مردم

تو به «نحنُ» بناز و من «انتم»

که کتابت به شرح آتانی است

اربعینی به شیشه می‌بوده

کس نداند که تاک کِی بوده

مِهر یا این که تیر و دِی بوده

چون عروس علی ز ری بوده

نیمی از این شراب ایرانی است

شه به بزم جلوس می‌آید

منکر او عبوس می‌آید

جان سلطان طوس می‌آید

یا انیس النفوس می‌آید

جان دهیدش، گهِ تماشا نیست

♦♦♦♦♦♦♦

شاعر: مهدی رحیمی

همین که حاصل یک عمر لبخند رضا هستی

محمد هم که باشی باز دلبند رضا هستی

میان بهترین هایی چه تفضیلی از این برتر

که بابای علی هستی و فرزند رضا هستی

به مشهد که به جای خود دلم در کاظمینت هم

بگوید یا رضا از بس همانند رضا هستی

قسم خوردن به نامت می دهد حاجت به قدری که

به محشر هم گمانم ذکر سربند رضا هستی

خدا می خواست تا معنای بخشیدن عیان گردد

جواد آمد که این معنا برای ما روان گردد

رضا که صاحب فرزند میشد آخرش ، اما ؛

خدا می خواست تا این فیض ، سهم خیزران گردد

پسر گشتن از این سو و امام شیعه از آن سو

جواد آمد که این گردد جواد آمد که آن گردد

حکایت ها فراوان است از هر لحظه ی این طفل

چنان که صد گلستان ضرب در صد بوستان گردد

علی هر چند فرزند محمد بود ، این دفعه

محمد از علی آمد که فخر شیعیان گردد

دراین وادی اگر سودی ست با درویش خرسند است

تجارت جز درِ این خانه سودش هم زیان گردد

پدر با داغ فرزندش ، پدر با داغ دلبندش

ولی اینجا پسر با داغ بابا امتحان گردد

شب میلاد فرزندش همین که تشنه لب باشد

گمانم “خیزران” هم اشک ریز خیزران گردد

♦♦♦♦♦♦♦

با حضورت ستاره ها گفتند

نور در خانه ی امام رضاست

کهکشان ها شبیه تسبیحی

دستِ دُردانه ی امام رضاست

♦♦♦ شعر ولادت امام جواد (ع) ♦♦♦♦

همه اهل کـرم، گـدای کویش

چشم ارباب معرفت به سویش

جای گل‌بوسۀ رضا بـه رویش

به جـلالش درود

به جمـالش درود

یا رضا یا رضا چشم تو روشن

♦♦♦♦♦♦♦

مثل باران همیشه دستانت

رزق و روزی برای مردم داشت

برکت در مدینه بود از بس

چهره ات رنگ و بوی گندم داشت

♦♦♦♦♦♦♦

ای دل اهل عالـم حرم تو

ظرف ما پر شده از کرم تو

صورت ما و خاک قدم تو

شب عیدت تمام، سر

دهیـم ایـن کلام

یا رضا یا رضا چشم تو روشن

♦♦♦♦♦♦♦

با خداوند هم کلام شدی

علت بُهت خاص و عام شدی

«کودکی هایتان بزرگی بود»

در همان کودکی امام شدی

♦♦♦ اشعار ولادت امام جواد (ع) ♦♦♦♦

من به لطف نگاهت ای باران

سوی مشهد زیاد می آیم

دست بر روی سینه هر بار از

سمت باب الجواد می آیم